در ارتباط با آغاز پیدایش شیشه ، بررسی های علمی دانشمندان نشان می دهد انسان های نخستین که در مجاورت آتشفشان ها زندگی می کردند ماده اولیه شیشه را در محل هایی که صخره های مذاب به سرعت سرد می شدند به دست آورده اند. آنها با استفاده از شیشه به ساخت قطعات نوک تیزی چون خدنگ ، تیغه چاقو و ابزارهای کاربردی دیگر دست زده و تدریجا به خلق اشیای تزیینی پرداخته اند.

در تاریخچه شیشه گری مشاهده می شود که سه دوره تاریخی از نظر فرمولاسیون و مواد اولیه مورد استفاده برای شیشه سیلیکا – آهک – سودا استفاده شده است.:

الف.از ابتدای پیدایش تا 800 ق.م معمولا تمام شیشه ها در ایران و جهان از نوع سیلیکا – آهک – سودا حاصل از خاکستر گیاهان هستند.

ب.800 ق.م تا 800 ب.م در اروپا و آسیای غربی و میان رودان از نوع گدازآور ناترون و در ایران و برخی کشورها همان سودای حاصل از خاکستر گیاهان استفاده می شده است.

ج.بعد از 800 م. در اروپا شیشه های نوع پتاسی جایگزین می شود و در کشور هایی مانند عراق ، سوریه و ترکیه به سمت سودای حاصل از خاکستر گیاهان بر می گردند.